Historie

In het vroege voorjaar van 1968 richtte Kees Kabel, bekend als oprichter van vele sportverenigingen in Castricum, Rugbyclub De Kannibalen op. Iedere zondagmorgen verzamelde zich een groep jongemannen in de duinen om rugby te leren van trainer Dick Hamel. Kabel ronselde nieuwe spelers in de kroegen en had altijd een kofferbak vol voetbalschoenen bij zich. Al snel groeide de groep uit tot een vaste kern.

Tijdens een vergadering bij de Nederlandse Rugby Bond verklaarde Kabel dat rugby in Castricum niet meer weg te denken was. Dit leidde tot de inschrijving van de club in de competitie 1968/1969. Leden die trouw trainden, kregen er automatisch bestuurstaken bij. Het bestuur, met een gemiddelde leeftijd van 19 jaar, had het niet altijd gemakkelijk. Toch werden statuten en een huishoudelijk reglement opgesteld en officieel bekrachtigd bij Koninklijk Besluit.

Het eerste speelveld lag bij Johanna’s Hof aan de Zeeweg. Konijnenholen moesten voor elke wedstrijd worden dichtgemaakt en boswachters controleerden tijdens wedstrijden de toegangskaarten. Omkleden gebeurde tussen de paarden in de stallen. Toen tegenstanders uit Nijenrode vroegen waar zij zich konden omkleden, wees Gerrit Borst het hele bos aan. Later konden spelers douchen in de Anita Bar, die daarmee automatisch het eerste clubhuis werd.

Het eerste speelveld lag bij Johanna’s Hof aan de Zeeweg. Konijnenholen moesten voor elke wedstrijd worden dichtgemaakt en boswachters controleerden tijdens wedstrijden de toegangskaarten. Omkleden gebeurde tussen de paarden in de stallen. Toen tegenstanders uit Nijenrode vroegen waar zij zich konden omkleden, wees Gerrit Borst het hele bos aan. Later konden spelers douchen in de Anita Bar, die daarmee automatisch het eerste clubhuis werd.

De club kreeg zijn eerste officiële bestuur:

• Staand v.l.n.r: Piet Hollenberg, Piet Zonneveld, Kees Kabel en Jan Kuiper.

• Op de hurken v.l.n.r: Wim Peperkamp, Ben Borst, Theo Lute en Frank Hack.

In de jaren ’80 en ’90 groeide CasRC uit tot een vaste waarde binnen de Nederlandse rugbywereld. De club kreeg meer jeugdleden en richtte zich nadrukkelijk op de doorstroming van jongeren naar senioren. Het familiegevoel werd steeds sterker: ouders, kinderen en vrijwilligers droegen samen bij aan de groei van de club.

De Castricumse Rugby Club speelde zich stevig vast in de Ereklasse, de hoogste afdeling van het Nederlandse rugby. Met spelers die doorstroomden naar nationale selecties en een hechte achterban langs de lijn, groeide de reputatie van CasRC als club waar prestatie en gezelligheid hand in hand gaan.

In het tweede decennium van de 21e eeuw lag de focus sterk op de jeugdopleiding. CasRC werd een belangrijke kweekvijver voor talent en wist veel kinderen en jongeren enthousiast te maken voor de sport. De familieband binnen de club werd verder versterkt door toernooien, vrijwilligerswerk en gezamenlijke evenementen.

In de afgelopen jaren bewees de club haar veerkracht. Ondanks uitdagingen zoals de coronapandemie bleef de vereniging draaien, volledig gedragen door vrijwilligers. Cas RC onderhoudt meerdere seniorenteams, jeugdteams en een damesteam dat zich inmiddels ook op Ereklasse-niveau laat zien.
Daarnaast is er veel aandacht voor maatschappelijke betrokkenheid, het versterken van de jeugd en het uitbouwen van de liefde voor de sport. Cas RC is daarmee uitgegroeid tot een stabiele en bloeiende rugbyclub die stevig verankerd is in de Castricumse gemeenschap.

Bijna 60  jaar na de oprichting is de Castricumse Rugby Club springlevend. Wat begon als een groepje jongens in de duinen met geleende schoenen, is uitgegroeid tot een hechte vereniging met Ereklasse-teams, een sterke jeugdafdeling en een rijke traditie. Met dezelfde passie en energie waarmee de eerste Kannibalen de sport ontdekten, bouwt Cas RC door aan de toekomst van rugby in Castricum.